İnsanlığın Sesi: Acılarımız, Umutlarımız ve İyilik Arayışımız

 İnsanlığın Sesi: Acılarımız, Umutlarımız ve İyilik Arayışımız: Bu aralar öyle üzgünüm ki yaşanılan olaylar, sessizliğimiz, çaresizliğimiz her gün okuduğum kadına insana yapılmış insancıl olmayan davranışlar, hakaretler, ölümler, katliamlar… Bunlar sadece haber başlıkları değil, aynı zamanda vicdanımızın çığlıkları. Bu günlerde içimde bir hüzün var, öyle derin ve yoğun ki… Etrafımda yaşanan olaylar, toplumun sessizliği ve çaresizliği, her gün karşılaştığımız insanlık dışı davranışlar – hakaretler, ölümler, katliamlar… Bunlar sadece haber başlıkları değil, aynı zamanda vicdanımızın çığlıkları.

Sessiz Çığlıklarımız:

Bağırışlarımızın bastırıldığı bu zaman diliminde kendimi sorguluyorum: Ne yapmalıyız? Derdimizi kime anlatabiliriz? Kim dur diyecek bu gidişata? Bu sorular, yalnızca bireysel düşünceler değil, aynı zamanda kolektif bir vicdanın yansımasıdır.

İyiliği Öğrenmek ve Öğretmek

Peki, kim koruyacak bu masumları? Kim öğretecek sevmeyi bu insanlara? Günümüzde insan öldürmek neredeyse sıradan bir hal almış gibi, herkes kendince haklı görünüyor. Ama unutmayalım, can kutsaldır. Peygamberimizin kediyi rahatsız etmemek için elbisesini yırttığı bir geleneğin üyeleri olarak, nasıl bu kadar acımasız bir toplum haline gelebiliriz?

Şiddete Karşı Duruş

Bu yapılanları şiddetle kınıyorum. Lütfen, tekrar lütfen diyorum: Birbirimizi sevelim, sayalım, koruyalım. Sabırlı olalım. Hepimizin hayatında bir hikaye var; bazılarının mutlu sonları, bazılarının ise hüzünlü bitişleri var. Ancak umut her zaman var. Ne olursa olsun, birbirimize zarar vermeyelim.

Hepimiz Birer Yolcuyuz

Unutmayalım, hepimiz bu dünyadayız, belki de en büyük imtihanımız insan kalmak. Hayatımızın içinde insan olalım ve insanca yaşayalım. Bugün Hayat, sevgiyle, anlayışla, sabırla güzelleşir.

Son Söz: Sevgiyle Dolu Bir Dünya

Hepimizin ortak amacı, daha iyi bir dünya yaratmak olmalıdır. Sevgi, saygı ve hoşgörüyle donanmış bir toplum, acıları azaltabilir ve umutları yeşertecektir. Hayat sevdikçe güzel, umut ettikçe aydınlık. İnsan olmanın getirdiği sorumlulukla, birbirimize karşı daha anlayışlı ve şefkatli olalım.

Bağırışlarımızın bastırıldığı bu zaman diliminde  ne yapmak lazım? Kime anlatalım derdimizi ? Kim dur diyecek bu gidişata?

Kim koruyacak, kim öğretecek sevmeyi bu insanlara, nedir bu düşmanlık nedir bu öfke insan öldürmek o kadar normal bir şey olmuş ki ve herkes kendince haklı. Can bu can! Kediyi uyandırmamak için elbisesinin parçasını yırtan peygamberin ümmetiyiz. Nasıl olur da bu kadar acımasız bir toplum haline geliriz?

Bu yapılanları şiddetle kınıyorum !  Lütfen ve tekrar lütfen diyorum birbirimizi sevelim, sayalım, koruyalım, sabırlı olalım, hepimizin hayatta bir hikayemiz var kimimizin ki güzel bitiyor kimimizin ki kötü bazılarının umudu var ama ne olursa olsun birbirimize zarar vermeyelim…

Kimsenin buna hakkı yok, hepimiz Allah’ın bir kuluyuz imtihan için dünyada bulunuyoruz.

Ne olur hayatımızın içinde insan olalım, ve insanca yaşayalım…

İnsanlığın Sesi: Acılarımız, Umutlarımız ve İyilik Arayışımız: Hayat sevdikçe güzel…