Osmanlı Devletinde Rumuz Kullanımı

Osmanlı Devleti, tarih boyunca geniş bir coğrafyada hüküm sürmüş ve karmaşık bir bürokratik yapıya sahip olmuştur. Bu nedenle, haberleşme ve bilgi aktarımı süreçlerinde gizliliği sağlamak önemli bir ihtiyaç haline gelmiştir. Rumuz kullanımı, bu bağlamda Osmanlı Devleti’nde önemli bir yer tutar. Öncelikle, insanlar rumuzları gizli bilgileri korumak ve çeşitli alanlarda kullanmak için kullanır.

Osmanlı Devletinde Rumuzlar  ve  Diplomatik Hususlar

Özellikle, Osmanlı bürokratları rumuzları sıkça kullanır. Devletin çeşitli kademelerinde görev yapan memurlar ve yöneticiler, gizli belgeleri ve yazışmaları rumuzlarla şifrelerler. Ayrıca, diplomasi alanında da rumuzlar önemli bir rol oynar. Elçiler ve diplomatlar, yabancı devletlerle yapılan yazışmalarda rumuzları kullanarak, bilgilerin gizliliğini korurlar. Böylece, devletin stratejik planları ve politikaları güvence altına alınır.

Osmanlı rumuz kullanımı 1826’dan  itibaren başlamıştır.

Rumuzların kullanım amacı: Belgenin muamele esnasında gerek kayıtlarına müracaat gerekse çeşitli açıklamaların fazla kalabalık yazı yaratmaksızın kısaltılarak gösterilmesidir.

Yani rumuz, Osmanlı bürokrasisinde belgelerin kolay sınıflandırılması ve okuyana kolaylık sağlamak amacıyla kullanılmıştır.

Rumuzlar oluşturulurken kelimelerin baş harfi esas alınmıştır. Aynı kelime olursa baş ve son harfleri rumuz olarak seçilmektedir.

---

Askeri ve İstihbarat Alanında Rumuzlar

Osmanlı Devleti, askeri alanda da rumuzlardan faydalanır. Askerler, askeri harekat planlarını, orduya verilen emirleri ve stratejik bilgileri rumuzlarla şifreler. Bu sayede, askerler düşmanların bu bilgilere erişmesini engeller ve askeri operasyonların başarısını artırır. Ayrıca, istihbarat ajanları da rumuzları kullanır. Casuslar ve istihbarat ajanları, topladıkları bilgileri merkeze rumuzlarla iletirler. Böylelikle, istihbaratın gizliliği ve güvenliği sağlanır

---

Edebi ve Kültürel Alanda Rumuzlar

Osmanlı Devleti’nde rumuzlar, edebi ve kültürel alanda da kendine yer bulur. Özellikle, dönemin şairleri ve yazarları, eserlerinde rumuzlar kullanarak kendilerini ifade ederler. Bu durum, hem sanatsal bir ifade biçimi olarak dikkat çeker hem de bazı durumlarda sansürden kaçınmak için bir yöntem olarak kullanır. Ayrıca, insanlar mektuplarda ve özel yazışmalarda da rumuzları tercih eder. Böylece, kişisel bilgilerin gizliliğini korur ve mahremiyeti sağlarlar.

Rumuzlar, genellikle belirli bir sistematik yapıya sahiptir. Harfleri, sayıları ve sembolleri kullanarak bu şifreleri oluştururlar ve belirli bir mantık çerçevesinde çözerler. Bu nedenle, rumuzları kullanan kişilerin bu sistematiği anlaması ve doğru şekilde uygulaması önemlidir. Ayrıca, yetkililer belirli dönemlerde rumuzları değiştirir ve günceller. Böylece, şifreleri çözmeyi daha da zor hale getirir ve gizlilik seviyesini artırırlar.

---

Kullanılan Bazı Rumuzlar

1-) SİN

• ‘Sual’ anlamında kullanılmaktadır. Osmanlıca’da kullanılan “SİN” rumuzu, gizli yazışmalarda veya belirli isimleri belirtmek için kullanılan şifreli semboller arasında yer alır. Bu tür rumuzlar genellikle devlet adamları, önemli kişiler veya belirli kavramlar için kullanılırdı. Ancak, belirli bir “SİN” rumuzunun açık bir örneğini bulmak zor olabilir çünkü bu tür şifreler çoğu zaman belge ve yazışmalara özel ve döneme özgüdür.

• Rumuz halinde kullanımına defterlerde rastlanılmıştır.

 

2- TAHARİ

• ‘Tahari’ anlamında kullanılmaktadır.

• Kullanım amacı: Araştırılmaya gerekli duyulan hususlarla ilgili kaleme gönderilirken bu rumuz kullanılmıştır.

Örneğin: 2.Selim döneminde yıkılan bir cami duvarının yıkılma sebebini araştırılmasına yönelik yazılan belgede ‘tahari’ rumuzu kullanılmıştır.

 

3- T ( TAİF ) 

Taif kelimesi ile anlatılmak istenilen: Belgenin tanzim edilirken nasıl yazılacağı ve hangi hususlara dikkat edileceği amirler tarafından memurlara anlatılmaktadır.

 

 

4-HAVALE

• Rumuzu açıklayıcı bir belge mevcut değildir. Ancak tahmin edilen kullanımı memurun incelediği belgenin havale edilmesi gerekiyorsa bu işaret konulurdu.

5-MİM

• 

  Osmanlıda Rumuz-1-ÇEŞME-1

  ‘Mücebince’ anlamında kullanılmıştır.
• Kelime ve rumuzu farklı anlamlarda yazılır.
• Padişahın ‘emir’ belgelerinde kullanılmıştır.

Örneğin: Fatih Sultan Mehmet zamanında çeşme yapımı için verilen emirde bu rumuz mevcuttur.

 

6- B ( BATTAL )

•    Osmanlı bürokrasisinde battal demek ‘hükümsüz’ demektir.
•   Hükmü kalmamış belgelerde bu rumuz kullanılır.

7- KEF

• Çok fazla kullanılmamıştır.

• Bazı belgelerde rastlanılmıştır. Ne anlama geldiğine ilişkin açıklayıcı belge bulunmamaktadır.

BU YAZININ DEVAMI OLAN, OSMANLI BÜROKRASİSİ İLE İLGİLİ YAZIYI KISA SÜRE SONRA PAYLAŞACAĞIM

Yazının devamını okumak için tıklayınız.